Tι last christmas και George Michael.....

Klein mein :-)

:-))

Ο δεκάλογος του σωστού μοντέλου...

Θέλεις μανούλα μου να γίνεις μοντέλο? Θέλεις. Τό χουμε καταλάβει! Δεν σου κόβει, είσαι που είσαι σαν να έχεις τρακάρει με περίπτερο αλλά παρ'όλα αυτά θέλεις να γίνεις μοντέλο? Θέλεις. Ε εντάξει λοιπόν θα σε βοηθήσω. Όχι όχι μη μ ευχαριστείς ακόμα. Άκου καλά τι θα σου πω!Ακολούθησε τις συμβουλές μου και θα γίνεις μοντέλα επιτυχημένη και σούπερ ουάου!!!

1. Το βασικό σου πρόβλημα θα είναι πώς θα δείχνεις σέξυ. Θα χρησιμοποιείς συνεχώς τη λέξη "σέξυ" και θα λες συνέχεια "αχ προσπαθώ να δείχνω σέξυ βοηθήστε με!"
2. Τουλάχιστον 450 φορές την ημέρα θα λες τη λέξη "θεωρώ"! Δεν υπάρχει το "νομίζω", το "πιστέυω" για σένα! Ξέχνα τα ελληνικά που ήξερες!! Σε ρωτάνε τι μέρα είναι? Απαντάς: Θεωρώ οτι είναι Δευτέρα. Σε ρωτάνε τι κάνεις? Απαντάς: Θεωρώ οτι είμαι καλά.
3. Φοράς UGG δε πα να βγάζεις και τη μπέμπελη!
4. Σου φέρνουνε ημίγυμνο ένα γκόμενο με τούμπανο τους κοιλιακούς και του λες "αχ τι ωραία μάτια που έχεις!"
5.Ποίο θα είναι το μοναδικό σου ερώτημα ε? Ποιό θα είναι λέω? "Ποια έδωσε το κραγιόν στην Ιωάννα??Ε??"
6. Θα κάνεις ό,τι χρειαστεί!Δηλαδή, για να γίνω πιο συγκεκριμένη, σε βάζουνε μανούλα μου να τρέξεις αγώνα δρόμου για να βρεις ένα τζην και να το βάλεις πριν από τις άλλες? τέρμα, θα πατήσεις στα πτώματα!!θα τις ποδοπατήσεις, θα τις ξεμαλλιάσεις, δεν θα γλυτώσει καμία!!
7. Τσακώνεσαι? Ε ναι τσακώνεσαι, τι θα λες μανούλα μου στην άλλη? Φίλε.....ναι ρε φίλε...τι λες ρε φίλε...γενικά δεν πειράζει που είσαι μοντέλα και επιτυχημένη μιλάς σαν φορτηγατζήςσε ατύχημα τέρμα!!
8. Είναι μια που δεν την χωνεύεις? ε? Θες να την πεις κακιά? Δεν θα πεις απλά οτι είναι κακιά η άλλη...δεν θα το καταλάβει..θα της πεις: Είσαι γάματα κακιά!! Τώρα τι σημαίνει αυτό για σένα είναι άλλο θέμα....
9. Συνέχεια θα λες : αχ αχ προσπαθώ..προσπαθώ πολύ πολύ...δεν αναγνωρίζεται όμως... δεν το καταλαβαίνει κανείς!...μην ανησυχείς μανούλα μου, δεν υπάρχει έμβιο ον πέραν της αμοιβάδας που να μπορεί να καταλάβει την προσπάθεια σου..
10. Κeep ξύνινγκ!! ξυνίζοντας και θάβοντας τις άλλες κούτσου κούτσου κάπου θα βγει!!

Καλή επιτυχία!! Εύχομαι να κερδίσεις και Louboutin...εξάλλου για σένα είναι πολύ βασικό ε?

Ειρωνεία ώρα μηδέν..

Είναι παιδί μου τώρα σου λέει αυτές οι wannabe μοντέλες και κάνουνε εκεί διάφορα  και πηδάνε και από κάτι βράχους και βάζουνε και μαγιώ και φωτογραφίζονται και κέρδισε σου λέει κέρδισε μία - η πιο κοντή- και τι της λένε? όχι πες μου τι της λένε?
-κέρδισες μανούλα μου  - της λένε-, είσαι η καλυτερότερη από όλες!
-ουάου ουάου - λέει η κοντή- είμαι η καλυτερότερη!!είμαι ζζζζούπερ ζζζούπερ!! και καλέ κύριε πείτε μου καλέ τι κέρδισα?
-αχ αχ κέρδισες μανούλα μου μια τσάντα!
-μια τσάντα? ουάου!!
-ναι αλλά δεν είναι μια απλή τσάντα, είναι μια τσάντα marc jacobs!!
-.........(σιωπή το μοντέλο)........αχ ευχαριστώ!!

και επειδή σου λέει αυτές όλες είναι και πολύ καλές φίλες παιδί μου βρέθηκε μια άλλη κατινάρα με κάτι αυτιά μεγαλύτερα από του ντάμπου του ελεφαντακιού ντε και σχολιάζει τώρα λέμε:
-δεν έπρεπε!!αχ αχ δεν έπρεπε να την πάρει η κοντή την τσάντα!!ουάου ουάου δεν έπρεπε!!δεν ξέρει καν ποιος είναι ο marc jacobs!! αν είναι δυνατόν!!κι εγώ πιστεύω, προσωπικά ότι όταν θες να ασχοληθείς μ'αυτόν τον χώρο πρέπει να ξέρεις κάποια ΟΥΣΙΩΔΗΣ πράγματα!!

μετά από αυτό.....Ι rest my case......

GREY'S (στραβοδοντα με σπαστική φωνή) ANATOMY

Χτες αποφάσισα να δω το Grey's anatomy. Γενικά τα αποφεύγω όλα αυτά με τους γιατρούς και τα επείγοντα γιατί αν δυστυχώς τα έχεις ζήσει live και με την χειρότερη εξέλιξη το τελευταίο που θες είναι να τα ξαναθυμάσαι...anyway όμως αποφάσισα χτες να κάνω την υπέρβαση και να το ξαναδώ...τι το'θελα η γυναίκα?

Αυτή λοιπόν η στραβοδόντα και φαφούτα με την τσιρίδα, η Μέρεντιθ (btw το Μέρεντιθ είναι κάτι στα αγγλικά όπως στα ελληνικά είναι το Ελεούσα, το Παρθενόπη κάτι τέτοιο τελοσπάτων..) κάτι είχε πάθει δεν κατάλαβα και τηνε σούρνανε σε ένα καροτσάκι - για την ακρίβεια την έσερνε αυτό το μανάρι, αυτός ο θεός ο κούκλος ο Πάτρικ (που τι της βρήκε αναρωτιέμαι ακόμα...το ξέρω είναι σίριαλ αλλά έπρεπε να βάλουν την φαφούτα να τα φτιάχνει με τον θεό???)...την έσερνε λοιπόν αυτός και αυτός σου λέει είχε μια πολλή δύσκολη εγχείρηση με έναν καρκίνο σε μια σπονδυλική στήλη και είχε πολύ προβληματιστεί το μανάρι...και γυρίζει σου λέει σπίτι και βρίσκει τη φαφούτα κρεβατωμένη γιατί είναι και ανάπηρη και δεν μπορεί να κουνηθεί και έρχεται τώρα ο χριστιανός και της διηγείται την ημέρα του και το ζόρι που έχει με αυτόν τον ρημάδι τον καρκίνο που δεν ξέρει τι φλέβα να κόψει και τι ν αφήσει και ξεκινάει που λες αυτή ένα κατεβατό με ερωτήσεις μήπως ήταν εκείνο? και τσέκαρες το άλλο κι αρχίζει το μανάρι να ζωγραφίζει στον τοίχο του σπιτιού την ρημάδα την σπονδυλική στήλη και τον καρκίνο και τα σεα και τα μεα και τον κοίταζε η άλλη η μουλάρα και τον θαύμαζε...

εντάξει βέβαια εννοείται πέτυχε και η εγχείρηση, 23 ώρες, πολύ δύσκολη σου λέει... της πήγε και σαμπάνια μετά στο σπίτι να το γιορτάσουν αλλά αποκοιμήθηκε ο δόλιος (καλά να παθείς φαφούτω)

εγώ ένα έχω να αναρωτηθώ πλήν του γιατί να παίζει αυτή τη γκόμενα του θεού και να μην είμαι εγώ...αλλά όλα αυτά πού λένε σ αυτή τη σειρά τα έχουν ψάξει???ιατρικά στέκουν όλα? όχι για να ξέρω μη μου τύχει τίποτα να ξέρω τι ν απαντήσω...σου τυχαίνει βρε παιδί μου μια περίπτωση τέτοια και σε ρωτάνε τη γνώμη σου...να κρατάω σημείωσεις??

Αληθινές ιστορίες καλοκαιρινής τρέλλας...

Το καλοκαίρι που μας πέρασε:
ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ:Εγώ και το camping τελειώσαμε!!Από τούδε και στο εξής resort και μόνο που λέει και μια φίλη ξανθιά.
ΓΕΛΑΣΑ:Με ένα ανέκδοτο που δεν άρεσε σε κανέναν
(ΞΑΝΑ)-ΓΝΩΡΙΣΑ:Τον πιο κορυφαίο βαστάζο, βοηθό, κουφό άτομο του κόσμου!
ΞΕΚΑΡΔΙΣΤΙΚΑ:Με σκηνικό διαδραματιζόμενο σε παραλία: "Βαγγέλης (5 ετών) απευθυνόμενος στον Παναγιώτη (25 ετών) ο οποίος διαβάζει βιβλίο:
-Βαγγέλης: Αχ τι ωραίο σελιΓοδείκτη που έχεις Παναγιώτη!
-Παναγιώτης: Δεν τον λένε σελιΓοδείκτη Βαγγελάκη, σελιΔο δείκτη τον λένε..
-Βαγγέλης:Τι λες παιδάκι μου? ΣελιΓοδείκτη τον λένε αφου σε ΛΙΓΟ θα το διαβάσεις πάλι...
-Παναγιώτης......(λιποθύμησε από τα γέλια)....
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ:Να εξηγώ..
ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ:Το Yes I Do

ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ:Πόσο αλλάζουν οι άνθρωποι...
ΕΦΑΓΑ:Δαμάσκηνο με αμύγδαλα και μπέικον
ΕΚΑΝΑ ΝΤΟΥΣ:με δαμάσκηνο και βανίλια
ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΗΚΑ:Που δεν έγινε τίποτα από αυτά που περίμενα
ΒΡΗΚΑ: Την πιο τέλεια παραλία
ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕ:Να μην σκέφτομαι πριν μιλήσω
ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ:Οτι τίποτα δεν είναι όπως νόμιζα...
ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΗΚΑ:Που το καινούργιο μου πλυντήριο βγάζει νερά
ΧΑΡΗΚΑ:Που κατάλαβα κάποια πράγματα...κάλλιο αργά...
ΕΙΠΑ: Το INCEPTION είναι η ταίνια της δεκαετίας
ΣΚΕΦΤΗΚΑ:Οτι ο Di Caprio κοντεύει να γίνει ηθοποιός
ΚΑΤΑΛΑΒΑ:Οτι η βλακεία είναι όντως απέραντη...
ΕΚΑΝΑ:6km ποδήλατο τη μέρα
ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ:Ν' ακούσω συγκεκριμένη ατάκα από αυγκεκριμένο άνθρωπο..
.......
ΓΥΡΙΣΑ:Στη δουλειά......

if....

O Χριστός κι η Παναγία!!!!

παπούτσια τώρα.....τι να πείς.....

...

.....

μα που έχει ξαναπαίξει αυτός σπάω το κεφάλι μου.....

Λοιπόν, προχτές πήγα και είδα το "Prince of Persia", καλούλι εργάκι Disney γαρ...αλλά σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ που έχει παίξει ο πρωταγωνιστής.....α και το soundtrack Alanis!!!

Dear blog...

...κόλλησα....sorry...

...flowcharts και κατανόηση τραγουδιών...

Το διάγραμμα ροής (flow chart) είναι η λεπτομερειακή απεικόνιση μίας σειράς διαδοχικών ενεργειών  με ένα σχηματικό διάγραμμα της ροής (ή αλληλουχίας) των ενεργειών αυτών, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα σύμβολα και σχήματα, καθιερωμένα διεθνώς για αυτή τη χρήση.

Έτσι λοιπόν αν δυσκολεύεσαι να καταλάβεις ένα τραγούδι..ας πούμε για παράδειγμα το Total eclipse of the heart... το κάνεις flowchart και ξενοιάζεις!!

άσε που μπορείς να το δεις και σε κάτι τέτοιο και να σου αλλάξει όλη τη σκέψη.....

...το αγαπώ....

λοιπόν...

- λοιπόν, αν είχες τρεις ευχές τι θα ευχόσουν;

-ωχ μωρέ, σταμάτα τις βλακείες δεν υπάρχουν αυτά...

-λέγε τι θα ευχόσουν!

-ε μη με βάζεις τώρα στο τριπάκι δεν ξέρω...μπερδεύομαι μ'αυτά....

-έχεις πρόβλημα μανούλα μου!!δεν σου είπαμε να πας στο ΔΝΤ, τι θα ευχόσουν σε ρωτήσαμε και μη μου πεις τα γνωστά υγεία, χαρά, ευτυχία, παγκόσμια ειρήνη, να κερδίσεις το τζόκερ και να έχεις δίπλα σου αυτούς που αγαπάς..πες αυτά είναι δεδομένα...τι θα ευχόσουν;

-πωπω...πρέπει να συγκεντρωθώ...

..πάντα σε τέτοιες ερωτήσεις μπλοκάρω..δεν ξέρω γιατί..επειδή είμαι αναποφάσιστη;..επειδή νομίζω οτι όλα είναι σοβαρά και οτι αν δεν πεις εκείνη την ώρα το σωστό κάτι θα γίνει, θα ανοίξει μια μαύρη τρύπα στο σύμπαν και θα σε καταπιεί γιατί δεν είπες το σωστό;...αυτό πάθαινα από μικρή..με όλες τις θείτσες να με ρωτάνε "ποιόν αγαπάς περισσότερο; τη μαμά ή το μπαμπά; ποια είναι η καλή γιαγιά; η μαμά ποιον αγαπάει πιο πολύ εσένα ή την αδερφή σου;" και ενώ πάντα κατά γενική ομολογία ήμουν εξαιρετικά ετοιμόλογο σε κάτι τέτοιες ερωτήσεις μπλόκαρα...μα τι να απαντήσω;;; κι έμενα να τις κοιτάζω όπως θα κοίταζε ο ΕΤ τον τηλεφωνικό θάλαμο πριν πάρει τηλέφωνο στη μαμά του να έρθει να τον παραλάβει...ποιόν αγαπάω περισσότερο;;...

...αργότερα στο σχολείο είχα άλλα βάσανα  " ποια είναι η καλύτερη σου φίλη; η Ντίνα ή η Αναστασία?" ...μα τις αγαπάω και τις δύο!!!δεν γίνεται πρέπει να αποφασίσεις...

ποιο είναι το αγαπημένο σου μάθημα;..ποια μπλούζα σου αρέσει πιο πολύ;...

ποιος είναι ο αγαπημένος σου τραγουδιστής; και άλλα και άλλα....α πα πα...ευτυχώς η μάνα μου το είχε πάρει χαμπάρι και μου έθετε τις ερωτήσεις με τρόπο: "  εγώ σκέφτομαι να κάνω αυτό ..εσύ τι λες;"...μη με βάλεις να διαλέξω....το χειρότερο; έρχονταν εποχές που ήμουν ερωτευμένη με δύο!!άντε τώρα να αποφασίσεις ποιος και γιατί ...στο τέλος τους παρατούσα και τους δύο και ησύχαζα...

...σε φοβερές στιγμές βαρεμάρας κι ενώ έλιωνα στον καναπέ βλέποντας survivor σκεφτόμουν τι τυχερή που είμαι που δεν με ανάγκασε κανείς να διαλέξω ποια θα ήταν τα τρια πράγματα που θα έπαιρνα μαζί μου σε τέτοιο ταξίδι...κι αυτό το τρια? βασανιστικός αριθμός...εντάξει για τους αρχαίους είχε ένα νοήμα αλλά πέρασαν τόσα χρόνια από τότε ας ήταν ένα πολλαπλάσιο βρε αδερφέ..το 9 ας πούμε?...πάλι μ έπιασε το μπλα μπλα...

-λοιπόν περιμένω τρεις ευχές!!άντε μην καθυστερείς δεν είπαμε να σώσεις και τον κόσμο!!

-ναι ναι τώρα...σκέφτομαι...(τι να σκεφτώ η δόλια...)

...λοιπόν...αν έμαθα κάτι τόσα χρόνια στο πανεπιστήμιο είναι να αναλύω το πρόβλημα, να το χωρίζω σε κατηγορίες και μια μια να τις λύνω...(λέμε τώρα)..μουμπλε μουμπλε...τρεις ευχές...κι ας πούμε οτι έχω όλα μου τα προβλήματα λυμένα...μούμπλε μούμπλε...

-εντάξει!!είμαι έτοιμη!!
-μπα αποφάσισες; πώς κι έτσι; μη μου τα αλλάξεις μετά!!
-όχι όχι σου λέω!!αποφάσισα, λοιπόν ...
ευχή Νο 1: (σκέφτομαι μια ώρα ποια ταινία θα ήθελα να ζήσω...όχι να παίξω...να ζήσω...καλά τώρα τα πιάσαμε τα λεφτά μας...είναι τόσεςςς...ποια να πρωτοπώ;;αχ αχ πάλι τα ίδια άντε να διαλέγεις τώρα......οκ πείστηκα οτι δεν θα με καταπιεί η μάυρη τρύπα αν πω λάθος ταινία...) λοιπόν ήθελα να φορέσω τα κόκκινα παπούτσια της Dorothy στο Wizard of Oz και να τραγουδάω και να χορεύω και να είναι αλήθεια!!( ε τι το ήθελα με το που το είπα μου ήρθαν αμέσως άλλες δέκα ταινίες που έπρεπε να πω...)

ευχή Νο 2: εντάξει αυτή δεν την σκέφτηκα καθόλου...θα ήθελα να είμαι αυτή

και να χορεύω έτσι....


ευχή Νο 3: τώρα; τι να πω...λες να ανοίξει πάλι η μαύρη τρύπα και να με καταπιεί;....το βρήκα...θα ήθελα να κάθομαι δίπλα στον Van Gogh όταν αναρωτήθηκε :" But when will I do the starry sky, then, that painting that's always on my mind" και μετά ζωγράφισε.....

..........

τι...λάθος τα είπα πάλι;...τι είναι αυτή η μαύρη τρύπα που βλέπω;;;;

Physicists do it better...and they always have something to say...

:-((

wish it could work sometimes......

time goes by so slowly...

...άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε το ρολόι...για άλλη μια φορά...05:07..κάθε πρωί την ίδια ώρα ξυπνούσε από ένα περίεργο όνειρο..το ίδιο κάθε φορά..την ίδια ώρα κάθε φορά..ανακάθησε στο κρεβάτι και προσπάθησε να συγκεντρώσει το βλέμμα της κάπου..μάταια..μέσα στο σκοτάδι αφουγκράστηκε...ησυχία..κάπου στο βάθος μια φωνή..προσπάθησε να καταλάβει τι έλεγε...μάταια...τα μάτια της καρφώθηκαν στο φως της τηλεόρασης..δεν ήταν εύκολο να συνειδητοποιήσει τι έβλεπε..το μυαλό της έτρεχε...στο όνειρο...τι να σημαίνει άραγε; κάθε φορά το ίδιο..κάθε φορά την ίδια ώρα...ένας δρόμος άδειος κι εκείνη στην άκρη του να κοιτάζει κάτι...και να περιμένει..τι; δεν ήξερε...δεν είδε ποτέ...σηκώθηκε από το κρεββάτι..έκανε 2 βήματα στο σκοτάδι...πάτησε γερά στα πόδια της και άνοιξε το φως...πλησίασε τον καθρέφτη...έναν παλιό μισοσπασμένο καθρέφτη που τον κρατούσε γιατί...δεν ήξερε...απλά αρνιόταν να τον πετάξει...κοίταξε μέσα από την φθαρμένη επιφάνειά του..δεν μπορούσε να καταλάβει τι έβλεπε..δεν ήξερε καν αν ήταν ο ίδιος άνθρωπος..όχι δεν ήταν..είχε αλλάξει..τόσο που και η ίδια δεν μπορούσε να την αναγνωρίσει..συγκέντρωσε το βλέμμα της στο πρόσωπο της...στα μάτια της...άδεια...κουρασμένα...άυπνα...

 

το μυαλό της γύρισε πίσω..όπως κάθε μέρα...κάθε ώρα..κάθε λεπτό..πίσω σ'εκείνες τις μέρες..προσπάθησε να θυμηθεί πότε ήταν πάλι ξένοιαστη και χαρούμενη...της φάνηκε οτι είχαν περάσει αιώνες...συγκεντρώσου συγκεντρώσου δεν έχει περάσει τόσος καιρός...μάταια...στο μυαλό της ένας λαβύρινθος...ένας κικαιώνας συναισθημάτων, γεγονότων και εικόνων...και ο δρόμος συνέχεια εκεί...ξανακοίταξε στον καθρέφτη..το πρόσωπο της ταλαιπωρημένο από την αυπνία...το κλάμα...μα δεν έχω κλάψει σκέφτηκε...κι όμως...το όνειρο..στο δρόμο στεκόταν κλαμμένη...

...και πάλι πίσω...στην ίδια σκηνή να επαναλαμβάνεται μαρτυρικά στο μυαλό της...πριν ενάμιση χρόνο...πόσα ήθελε να πει και δεν είπε...πόσα ήθελε να μοιραστεί και δεν το έκανε..πόσα ήθελε να κάνει και δεν έκανε...και οι σκέψεις πάντα εκεί...πάντα εκεί...να την στοιχειώνουν και να την κυνηγούν...έπρεπε να το πεις...έπρεπε να το πεις....κι όμως πάντα μια διακιολογία...μα αφού δεν γινόταν...μα αφού...μα αφού...όλη της η ζωή μια διακιολογία...γιατί φοβόταν...θυμήθηκε παλιές κουβέντες..παράξενο..είχε τη φωνή του συνέχεια στο μυαλό της...η μορφή του όμως; μια φωτογραφία...μια φωτογραφία ανάμεσα σε τόσες...άκουσε τη φωνή του..."να μην έχεις ανάγκη κανέναν!!" ...κι εκείνη τι έκανε...δικαιολογίες.....

όχι...φτάνει...όχι άλλες διακιολογίες...φτάνουν οι δικαιολογίες...κι αμέσως στο μυαλό της...ναι αλλά δεν είχες χρόνο...ναι αλλά δεν ήσουν καλά..πάντα ένα ναι αλλά...αυτό θες; να είναι η ζωή σου ένα αλλά; κούνησε το κεφάλι της.....όχι όχι... προσπαθούσε να απαντήσει στη φωνή μέσα στο μυαλό της..δεν μπρούσε να κοιμηθεί..τόσες σκέψεις, τόσα γεγονότα κι όλα μπερδεμένα...ένοιωθε σαν να σκέφτεται συνέχεια...δεν γινόταν να παγώσει ο χρόνος, να ηρεμήσει, να μη σκέφτεται; ενάμιση χρόνο τώρα δεν είχε σταματήσει να σκέφτεται..κι οι σκέψεις επέστρεφαν σαν παλιές αμαρτίες...μήπως έπρεπε να...και πάλι το όνειρο...ξανά και ξανά....μη φύγεις... 

 

δεν το είχε φανταστεί ποτέ..δεν ήξερε πως ήταν...να μην ξαναδεί κάποιον ποτέ; κάποιον που όσο θυμόταν τον εαυτό της ήταν εκεί..να της φωνάζει...να την συμβουλεύει...να την κάνει να γελάει...να την καμαρώνει...κι όμως...ποτέ πια..πάντα τον περίμενε στην πόρτα...κρυβόταν για να την βρει κι εκείνος έκανε πάντα τον έκπληκτο όταν την έβρισκε...για να την κάνει να χαίρεται...μόνο αυτό ήθελε να την βλέπει να γελάει....να μην στεναχωρηθεί ποτέ...ποτέ πια...κι αυτό το όνειρο...συνέχεια εκεί...κοίταξε τη φωτογραφία...πόσα είχε πει σ αυτή τη φωτογραφία...πόσα βράδυα ολόκληρα....τέρμα οι δικαιολογίες...τέρμα τα λάθη...όχι πια...

έπεσε στο κρεββάτι κλαίγοντας..συγκέντρωσε πάλι το βλέμμα της στο φως της τηλεόρασης..σε λίγο την πήρε ο ύπνος.....

05:07 πάλι το ίδιο όνειρο...πάλι ο ίδιος δρόμος...

Για μισό λεπτό.....

Ας μου πει κάποιος γιατί? ΓΙΑΤΊ ΟΕΟ αυτό το παπούτσι τιμάται 175 ολόκληρα ευρώ????

Αυτά εμείς στο χωριό μου τα λέμε τσόκαρα...όπως κι αυτές που τα φοράνε και τα παίρνουμε από τη λαϊκή!!Ε μα!!

Σαλιγκαροιστορίες και χοχλιοπεριπέτειες...

Γειά...είμαι ο Νάσος το σαλιγκάρι...ήρθα σ'αυτό το...blog γιατί μου άρεσε το όνομα ε και να, γιατί βαρέθηκα λιγάκι...πρώτα απ'όλα όμως να σας πω λίγα πράγματα για τον εαυτό μου...είμαι λοιπόν ένα πολυταξιδεμένο σαλιγκάρι..έχω γυρίσει Άιρο και Κάιρο, έχω ανέβει στον πύργο του Eiffel αλλά και στον πύργο του ΟΤΕ, έχω κάνει ηλιοθεραπεία στην Μαύρη Θάλασσα αλλά και στα Μάταλλα, έχω περπατήσει - εχμ έχω συρθεί με την κοιλίτσα μου ήθελα να πω- στην 5η λεωφόρο αλλά και στην Πανεπιστημίου...
Μια μέρα λοιπόν ένας κυριούλης ζήτησε να μου πάρει συνέντευξη...βρεθήκαμε τυχαία σε ένα καφέ...αυτός καθόταν έξω και έπινε espresso κ εγώ προσπαθούσα να ανέβω σε μια πέτρα...είχε βρέξει κι όπως ξέρετε μας αρέσει πολύ η βροχή..γλυστράμε πολύ εύκολα γι'αυτό...βάλε μας σε άμμο και είναι το χειρότερο μας...τελοσπάντων...με βλέπει λοιπόν ο κυριούλης με πιάνει και με ανεβάζει στο τραπέζι...πανικοβλήθηκα...απότομη αλλαγή υψομέτρου για ένα σαλιγκάρι...μου κόπηκε η ανάσα...όμως ευγενέστατος καθώς ήταν μου έδωσε ένα φυλλαράκι να φάω και αφού συνήλθα αρχίσαμε να μιλάμε

-Κατ'αρχήν σε ποιό είδος ανήκεις?
-ΑΑΑ είμαστε το είδος snsnoulius poupoulinius pareoulinius
-Και τι το μοναδικό έχετε?
-Είμαστε τα πιο όμορφα και έξυπνα και πάμε πάντα 2-2
-Α σαν τους Χιώτες!
-Δεν ξέρω τι είναι Χιώτες αλλά για να το λέτε μάλλον ναι...
-Λοιπόν, πώς είναι η ζωή για ένα σαλιγκάρι?
-Δύσκολη αλλά δεν παραπονιέμαι
-Πώς αντιμετωπίζετε εσείς τα σαλιγκάρια την οικονομική κρίση?
-Την ποιά?
-Την οικονομική κρίση....
-Τι να σας πω..δεν καταλαβαίνω και τι είναι αλλά μάλλον κρίση είναι θα περάσει....
-Μάλιστα...τι σου έχει κάνει εντύπωση στους ανθρώπους?
-Να σας πω...και μη με παρεξήγησετε...αλλά εμείς όταν έχει ήλιο αράζουμε με την κοιλίτσα μας στα φύλλα και μαζεύουμε UV για το χειμώνα - όχι πολύ, γιατί κινδυνεύουμε να γίνουμε χοχλιοί μπουμπουριστοί βέβαια- εσείς πάλι φοράτε τεράστια μαύρα γυαλιά για να μη βλέπετε...αλλά και ήλιο να μην έχει πάλι το ίδιο κάνετε....ειδικά οι κοπελίτσες...μέρα νύχτα με γυαλιά....
-Μμμμ...δεν έχεις άδικο...κάτι άλλο?
-Να σκεφτώ...πολύ τρέξιμο βρε παιδί μου εσείς οι άνθρωποι...τρέξιμο για τη δουλειά...τρέξιμο για να πάτε βόλτα...όλο τρέχετε...
-Ε ναι έχουμε λίγο άγχος είναι η αλήθεια...
-Τι άγχος κύριε αυτέ μου...τι είναι άγχος?
-Άγχος...πως να στο εξηγήσω...είναι..ε χμ...όταν ανησυχείς υπερβολικά για κάτι? αν θα προλάβεις να κάνεις κάτι? να ας πούμε αν δεν έχεις τι να φας δεν σκέφτεσαι συνεχεια πωπω τι θα φάω?
-μα...και να μην έχω τι να φάω...πάντα υπάρχει ένα φύλλο....
-ναι έχεις δίκιο...ας πούμε κάτι άλλο, φίλους έχεις?
-Δόξα τον μέγα χοχλιό έχω πολλούς αλλά να τελευταία έχουμε χαθεί...λόγω ταχύτητας καταλαβαίνεις...
-Έχεις ταξιδέψει πολύ όμως ε?
-Αρκετά...κολλάω στα αυτοκίνητα και πάω μαζί τους...όχι στα πολύ γρήγορα όμως γιατί μπορεί να ξεκολήσω και καταλαβαίνεις....βέβαια αυτό το κάνω στις διακοπές και μόνο...
-Διακοπές..από τι?
-Από τη δουλειά!!
- Ε μη μου πεις οτι δουλεύεις!!!
-(μα τι λέει??/?γιατί να μη δουλεύω)...μα βέβαια και δουλεύω κύριε αυτέ μου!!δεν είναι βέβαια καμια τρομερή δουλεία αλλά να βγαίνει το φύλο καταλαβαίνετε....
- και τι δουλειά κάνεις?
-Είμαι λεωφορείο...
- τι λες σαλιγκάρι?

- μα είμαι δεν το πιστεύετε? ορίστε και η φωτογραφία μου

-ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ?????????

-Μα δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το πιστευέτε κύριε αυτέ μου...μεταφέρω αυτά τα ανθρωπάκια που εσείς βέβαια δεν βλέπετε αλλά υπάρχουν!!

-τι?είναι πολλά?

-αμέ!!να, δείτε..σ αυτήν την φωτογραφία είναι ο αντώνης και η μαρία στο big ben!!

και εδώ ο Μένιος και ο Βάγγος στη δουλειά

-καλά ...δεν μπορώ να το πιστέψω....δεν....δεν το ήξερα οτι υπάρχουν τόσο μικροί άνθρωποι!!!

-Μα και βέβαια υπάρχουν!!αφού τους έχω και σε φωτογραφίες!!

- Νάσο με εξέπληξες!πρέπει να φύγω δυστυχώς αλλά σ'ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη!Κάτι τελευταίο?

-Ναι...θέλω να αφιερώσω στο σαλιγκάρι μου ένα τραγούδι....

-Ευχαρίστως...

-Αυτό

-Ωραιά...τη Δευτέρα θα δημοσιευσω τη συνέντευξη μας και σ'ευχαριστώ πολύ...Γειά σου!!
-Γειά!!

...δεν έμαθα ποτέ αν βγήκε η συνέντευξη...που να τη διάβασω άλλωστε μέχρι να πάω από το ένα γράμμα στο άλλο έχω ξεχάσει τι διάβασα...δεν ξέρω αν τον έπεισα οτι υπάρχουν μικροί άνθρωποι..πάντως καθώς έφευγε κοιτουσε συνεχώς κάτω......

Τι άλλο θα δούμε θεούλη μου??????????

Το μοναδικό αυτό κομμάτι διατίθεται μέσω ιντερνετικού shopping στο http://www.asos.com/ για το ποσό των 63,16 ΕΥΡΩ!!Αλοίμονο!!Ο καθένας μας μπορεί να τα διαθέσει για αυτό το μοναδικό και απολύτως χρήσιμο...τι είναι τώρα αυτό....βελέτζα να το πω....σάκο που βάζουν τα μωρά να το πω...θέλω να δώσω 63,16 ευρω σε κάτι άχρηστο να το πω....α και μην ξεχνάτε βρε!! είναι UNISEX!!Μπορείτε δηλαδή να πάρετε δύο!!Θεέ μου τι ευτυχία!!και να γυρνάτε με το ταίρι σας έτσι ντυμένοι αρκούδια....και δεν είναι στολή για τις απόκριες...μην μπερδευτείτε!!!

Tonight, I' m leaving.....

Αγαπητέ κύριε Λιάτσο και λοιπά Μου Μου Ε ..(Εναλλακτικός τίτλος: σκουπίδια)

....την τελευταία βδομάδα βλέπω τηλέοραση και τα νέα με κατακλύζουν από παντού...εν μέσω λοιπόν του χωρισμού του Νικολά από την Κάρλα (την Κάρλα ντε, την δίμετρη θεά που όλοι αναρωτιόμασταν τι του βρήκε του γάλλου τάπερμαν) και της βόλτας της Ελενίτσας στη λαϊκή...ένα όνομα στοιχείωνει την ειδησεογραφία..ΤΖΟΥΛΙΑ...ΤΖΟΥΛΙΑ...Η Τζούλια κλαίει, συγκινείται, εξανίσταται, βαφτίζει το γάλλο συμπρωταγωνιστή Γιώργο και αναρωτιέται αν βγήκε καλά στη συνέντευξη. Δεν είχα ποτέ την απορία τι γίνεται με αυτά τα σκουπίδια..τώρα ξέρω...τους δίνουν βήμα και φωνή οι "δημοσιογράφοι" κι αναρωτιέμαι..σε τέτοιες περιόδους πραγματικά αυτό είναι που μας απασχολεί? αν η Τζούλια εβγάλε 1 ή 3 DVD? ..τόσο μείζον ήταν λοιπόν το θέμα που κανείς δεν ασχολήθηκε με τον Άγγλο Ευρωβουλευτή Farage που τα ''χώνει'' μέσα στην Ευρωβουλή στον Van Rompuy (τον γνωστό πρόεδρο της Κομισιόν)?????. Εδώ και εδώ είναι η συνέντευξή του μετά το περιστατικό σε αμερικανικό σταθμό. Στην Ελλάδα βέβαια δεν ακούστηκε τίποτα αφού είχαμε σόβαρότερα θέματα να ασχοληθούμε!!

Αγαπητά Μου Μου Ε, αν είναι να ασχολούμεθα με σκουπίδια ας έχουν τουλάχιστον κάτι να πουν...

p.s. Η άχρηστη πληροφορία της εβδομάδας: Ο Γιώργος Λάνθιμος, σκηνοθέτης του Κυνόδοντα έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλιπ του Sakis....έπρεπε να το μοιραστώ....Ιδού:

Αγαπώ Greek Idol?!?

Εντάξει τα σπάει όμως: 17χρονος νεκροθάφτης μηγαίνει στο Greek Idol, πέφτει το εισαγωγικό video που τον δείχνει τσάρκα στο νεκροταφείο, πάνω από την κάσα (φτου φτου), κι από πίσω, εκτός από μουσική τύπου φάντασμα της όπερας ακούγεται η φωνή του - Εντάξει , με την οικονομκή κρίση το επάγγελμα έχει ανέβει, οι φίλοι μου βέβαια με φωνάζουν κοράκι αλλά δεν με νοιάζει γιατί όλοι από τα χέρια μου θα περάσουν....άσε που κουβαλάει κι ενα μέτρο μαζί του πάντα!!

το ρεπερτόριο βέβαια: "Η ζωή εδώ τελειώνει" και "Ο χάρος βγήκε παγανιά" .....πριν φύγει έδωσε και την κάρτα του...αχρείαστος να'ναι..