Τρίτη 27 Απριλίου 2010

λοιπόν...

- λοιπόν, αν είχες τρεις ευχές τι θα ευχόσουν;
-ωχ μωρέ, σταμάτα τις βλακείες δεν υπάρχουν αυτά...
-λέγε τι θα ευχόσουν!
-ε μη με βάζεις τώρα στο τριπάκι δεν ξέρω...μπερδεύομαι μ'αυτά....
-έχεις πρόβλημα μανούλα μου!!δεν σου είπαμε να πας στο ΔΝΤ, τι θα ευχόσουν σε ρωτήσαμε και μη μου πεις τα γνωστά υγεία, χαρά, ευτυχία, παγκόσμια ειρήνη, να κερδίσεις το τζόκερ και να έχεις δίπλα σου αυτούς που αγαπάς..πες αυτά είναι δεδομένα...τι θα ευχόσουν;
-πωπω...πρέπει να συγκεντρωθώ...

..πάντα σε τέτοιες ερωτήσεις μπλοκάρω..δεν ξέρω γιατί..επειδή είμαι αναποφάσιστη;..επειδή νομίζω οτι όλα είναι σοβαρά και οτι αν δεν πεις εκείνη την ώρα το σωστό κάτι θα γίνει, θα ανοίξει μια μαύρη τρύπα στο σύμπαν και θα σε καταπιεί γιατί δεν είπες το σωστό;...αυτό πάθαινα από μικρή..με όλες τις θείτσες να με ρωτάνε "ποιόν αγαπάς περισσότερο; τη μαμά ή το μπαμπά; ποια είναι η καλή γιαγιά; η μαμά ποιον αγαπάει πιο πολύ εσένα ή την αδερφή σου;" και ενώ πάντα κατά γενική ομολογία ήμουν εξαιρετικά ετοιμόλογο σε κάτι τέτοιες ερωτήσεις μπλόκαρα...μα τι να απαντήσω;;; κι έμενα να τις κοιτάζω όπως θα κοίταζε ο ΕΤ τον τηλεφωνικό θάλαμο πριν πάρει τηλέφωνο στη μαμά του να έρθει να τον παραλάβει...ποιόν αγαπάω περισσότερο;;...
...αργότερα στο σχολείο είχα άλλα βάσανα  " ποια είναι η καλύτερη σου φίλη; η Ντίνα ή η Αναστασία?" ...μα τις αγαπάω και τις δύο!!!δεν γίνεται πρέπει να αποφασίσεις...
ποιο είναι το αγαπημένο σου μάθημα;..ποια μπλούζα σου αρέσει πιο πολύ;...
ποιος είναι ο αγαπημένος σου τραγουδιστής; και άλλα και άλλα....α πα πα...ευτυχώς η μάνα μου το είχε πάρει χαμπάρι και μου έθετε τις ερωτήσεις με τρόπο: "  εγώ σκέφτομαι να κάνω αυτό ..εσύ τι λες;"...μη με βάλεις να διαλέξω....το χειρότερο; έρχονταν εποχές που ήμουν ερωτευμένη με δύο!!άντε τώρα να αποφασίσεις ποιος και γιατί ...στο τέλος τους παρατούσα και τους δύο και ησύχαζα...
...σε φοβερές στιγμές βαρεμάρας κι ενώ έλιωνα στον καναπέ βλέποντας survivor σκεφτόμουν τι τυχερή που είμαι που δεν με ανάγκασε κανείς να διαλέξω ποια θα ήταν τα τρια πράγματα που θα έπαιρνα μαζί μου σε τέτοιο ταξίδι...κι αυτό το τρια? βασανιστικός αριθμός...εντάξει για τους αρχαίους είχε ένα νοήμα αλλά πέρασαν τόσα χρόνια από τότε ας ήταν ένα πολλαπλάσιο βρε αδερφέ..το 9 ας πούμε?...πάλι μ έπιασε το μπλα μπλα...

-λοιπόν περιμένω τρεις ευχές!!άντε μην καθυστερείς δεν είπαμε να σώσεις και τον κόσμο!!
-ναι ναι τώρα...σκέφτομαι...(τι να σκεφτώ η δόλια...)

...λοιπόν...αν έμαθα κάτι τόσα χρόνια στο πανεπιστήμιο είναι να αναλύω το πρόβλημα, να το χωρίζω σε κατηγορίες και μια μια να τις λύνω...(λέμε τώρα)..μουμπλε μουμπλε...τρεις ευχές...κι ας πούμε οτι έχω όλα μου τα προβλήματα λυμένα...μούμπλε μούμπλε...

-εντάξει!!είμαι έτοιμη!!
-μπα αποφάσισες; πώς κι έτσι; μη μου τα αλλάξεις μετά!!
-όχι όχι σου λέω!!αποφάσισα, λοιπόν ...
ευχή Νο 1: (σκέφτομαι μια ώρα ποια ταινία θα ήθελα να ζήσω...όχι να παίξω...να ζήσω...καλά τώρα τα πιάσαμε τα λεφτά μας...είναι τόσεςςς...ποια να πρωτοπώ;;αχ αχ πάλι τα ίδια άντε να διαλέγεις τώρα......οκ πείστηκα οτι δεν θα με καταπιεί η μάυρη τρύπα αν πω λάθος ταινία...) λοιπόν ήθελα να φορέσω τα κόκκινα παπούτσια της Dorothy στο Wizard of Oz και να τραγουδάω και να χορεύω και να είναι αλήθεια!!( ε τι το ήθελα με το που το είπα μου ήρθαν αμέσως άλλες δέκα ταινίες που έπρεπε να πω...)


ευχή Νο 2: εντάξει αυτή δεν την σκέφτηκα καθόλου...θα ήθελα να είμαι αυτή


και να χορεύω έτσι....


ευχή Νο 3: τώρα; τι να πω...λες να ανοίξει πάλι η μαύρη τρύπα και να με καταπιεί;....το βρήκα...θα ήθελα να κάθομαι δίπλα στον Van Gogh όταν αναρωτήθηκε :" But when will I do the starry sky, then, that painting that's always on my mind" και μετά ζωγράφισε.....

..........
τι...λάθος τα είπα πάλι;...τι είναι αυτή η μαύρη τρύπα που βλέπω;;;;




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου